Nationalistische geschiedschrijving

Nationalistische geschiedschrijving onderscheidt zich van nationale geschiedschrijving doordat het een oorsprong zoekt in een ver mythisch verleden en de ontwikkelingen daarna herschrijft met de huidige staat als onontkoombaar eindpunt. Deze teleologische geschiedschrijving had haar hoogtepunt in het Europa van de negentiende eeuw toen veel van de moderne staten zich vormden, maar is ook tegenwoordig nog veelvuldig terug te vinden in populaire media en als rechtvaardiging voor nationalistische politici.

De overgang van nationale naar nationalistische geschiedschrijving is geen scherpe grens en ook de eerste vorm is in veel gevallen gebaseerd op etnocentrisme. Waar echter nationale geschiedschrijving vaak zoekt naar verbindende elementen, legt de nationalistische vorm vaak de nadruk op verschillen en wordt de invloed van onder meer vrouwen en minderheden geminimaliseerd.